Hoge Raad geeft duidelijkheid omtrent de billijke vergoeding!

De Hoge Raad heeft zich vrijdag jl. (30 juni 2017) uitgelaten over de billijke vergoeding in geval van een vernietigbare opzegging van een arbeidsovereenkomst.

De zaak

De zaak had betrekking op een kapster die, na een dienstverband van ruim 25 jaar, door haar werkgever werd ontslagen (opgezegd) zonder dat UWV daarvoor toestemming had verleend.

Zoals bekend is dat een vernietigbare opzegging en kan een werknemer er in zo’n geval voor kiezen de opzegging niet te vernietigen, maar in plaats daarvan om toekenning van een billijke vergoeding te verzoeken. 

Overwegingen van de Hoge Raad

De Hoge Raad overwoog onder meer dat in een geval waarin de opzegging van de arbeidsovereenkomst vernietigbaar is, geen doorslaggevende betekenis kan worden toegekend aan de doelstelling van de Wet Werk en Zekerheid om de werkgeverskosten van – rechtmatig gegeven – ontslag te verlagen en de gevolgen van een dergelijk ontslag niet geacht kunnen worden in alle gevallen reeds volledig te zijn gecompenseerd door een eventuele transitievergoeding.

Volgens de Hoge Raad dient bij het vaststellen van de billijke vergoeding op grond van artikel 7:681 lid 1, onder a, BW, mede te worden gelet op hetgeen de werknemer aan loon zou hebben genoten als de opzegging zou zijn vernietigd (en de arbeidsovereenkomst dus in stand zou zijn gebleven).

Het zal van de omstandigheden van het geval afhangen welke verdere duur van de arbeidsovereenkomst daarbij in aanmerking moet worden genomen. Daarbij is mede van belang of de werkgever de arbeidsovereenkomst ook op rechtmatige wijze zou hebben kunnen beëindigen, en op welke termijn dit dan had mogen gebeuren en vermoedelijk zou zijn gebeurd. Het hangt af van de omstandigheden van het geval of en in hoeverre bij de vaststelling van deze billijke vergoeding rekening wordt gehouden met het inkomen dat de werknemer zou hebben genoten als de opzegging zou zijn vernietigd. Tot die omstandigheden behoort onder meer de mate waarin de werkgever van de grond voor de vernietigbaarheid van de opzegging een verwijt valt te maken. Voorts kan daartoe behoren – voor zover het om in de toekomst te derven loon gaat – of de redenen die de werknemer heeft om af te zien van vernietiging van de opzegging aan de werkgever zijn toe te rekenen. Aldus de Hoge Raad. 

Vernietigbare opzegging niet voordeliger dan correcte opzegging of beëindiging

Interessant is ook nog de volgende overweging van de Hoge Raad:

“Bij het vaststellen van de billijke vergoeding als bedoeld in art. 7:681 lid 1, aanhef en onder a, BW, gaat het uiteindelijk erom dat de werknemer wordt gecompenseerd voor het ernstig verwijtbaar handelen of nalaten van de werkgever. Doordat, (…), bij het vaststellen van de billijke vergoeding rekening kan worden gehouden met de gevolgen van het ontslag, kan met die vergoeding ook worden tegengegaan dat werkgevers voor een vernietigbare opzegging kiezen omdat dit voor hen voordeliger is dan het op de juiste wijze beëindigen van de arbeidsovereenkomst of het in stand houden daarvan (…)”. 

Conclusie:

De Hoge Raad heeft met deze uitspraak duidelijk gemaakt dat de individuele omstandigheden van de werknemer van belang zijn bij het vaststellen van de hoogte van de individuele vergoeding.

Werkgevers doen er dus verstandig aan om, voorafgaand aan een (voorgenomen) opzegging van een arbeidsovereenkomst, eerst advies in te winnen over de mogelijke gevolgen daarvan. De invoering van de WWZ heeft weliswaar geleid tot de daarmee beoogde verlaging van de kosten van een rechtmatige opzegging van een arbeidsovereenkomst, maar dat geldt dus niet voor een onrechtmatige, vernietigbare opzegging van de arbeidsovereenkomst.  

Heeft u naar aanleiding van deze Blog vragen, neem dan contact op met mr. Ronald Lindeboom, lid van de Praktijkgroep Arbeidsrecht.

Deze blog is met aandacht en zorgvuldigheid geschreven, maar bevat informatie van algemene en informatieve aard. De informatie in de blog kan, afhankelijk van de omstandigheden van uw specifieke geval, niet of verminderd van toepassing zijn. De informatie in de blog dient derhalve niet als juridisch advies te worden beschouwd. Daniels Huisman aanvaardt dan ook geen enkele aansprakelijkheid voor de gevolgen van het gebruik van de informatie uit de blog.